Cherating, KL en Melaka. Malesie was een feest!

Na alle drukte in KL hebben we de bus gepakt naar cherating..een tip van een mede backpacker. Cherating is een laidback surfdorpje aan de oostkust, met rond deze tijd het surfseizoen door de moeson. Na een lange busrit en een rit met een lokale bus kwamen we aan. De dikke maar supervriendelijke zoon van maznah (eigenaresse van het guesthouse) heette ons welkom en gaf ons te drinken. Door een foutje van hem was ons chaletje dat we telefonisch hadden geboekt nog bezet..we kregen een duurder chaletje voor een goedkopere prijs. Ik zeg, prima geregeld! Maznahs guesthouse is het oudste guesthouse in town..maar nog steeds erg cheap en heel chill. Savonds verkende we het kleine dorpje en aten ons klem. Lekker en cheap voedsel wederom, op een afstand zaten 20 apen rond een dumpster..ook zichzelf vol te eten. Waarschijnlijk keken ze ook naar ons en dachten hetzelfde.
De eerste dag in cherating hebben we gebruikt om wat dingen uit te zoeken, maar ook om even associaal niks te doen. op de dag die volgde huurde we een surfboard..zonder les..want dat vonden we toch te duur en onnodig.
Voor 25 euro hadden we 3 volle dagen de beschikking over een board. De eerste dag verliep het surfen redelijk..de golven waren niet super hoog dus prima te doen..het water was ook warm, alleen ontbrak de zon en was er wat wind..dus boven water was het wat fris. Voordat we te water gingen eerst even wat oefeningen om snel op te kunnen staan..hier had miss maessen in het begin wat moeite mee, ze kwam vaak uit op stand "lataarnpaal" ipv de "surflook door de knieen" stand. Na wat gepeddel en gespetter lukte het mij als eerste om een klein golfje te berijden..daarna volgde ook wat bijna succes pogingen van carlijn.
Na wat uurtjes voelde we ons al wat vermoeider en besloten te stoppen. Savonds aten we dikke vette hamburgers om onze weggepeddelde energie weer aan te vullen. De dagen erna bestonden voornamelijk uit surfen..chillen..ijsjes eten..surfen..eten..en wat lezen.
Beide hebben we flink wat golven bereden en waren erg tevreden met het resultaat.
Owja en kokosnoten leegdrinken en mythes over malesie oplossen hebben we ool veel gedaan. Bijvoorbeeld. Het feit dat er zoveel katten zijn ipv honden. Dit heeft met het islamitische geloof te maken. Wanneer een hond schijt dient de plek 7 keer schoongespoelt te worden met water en 1 keer met zandwater. Al met al veels te veel werk..dus dan maar een kat!
Na de 3e dag leverde we de surfboards in en hebben we gerelaxed in ons hutje. (na 3 dagen in het luxere chaletje was ons goedekopere chaletje vrij..dit goedkope chaletje kosten ons nog geen 2,50 pp) na het relaxen hebben we een poging gedaan om de bus te pakken naar een dorp verder om te pinnen..dit mislukte, er kwam geen bus.
De dag erna probeerde we hetzelfde aangezien ons geld echt op was, na een uur nog geen bus..fuck it..we liften wel..en na een kwartier leverde het mooie duimpje van mij ons een lift op.
2 lokale helden boden ons de achterbank aan nadat ze deze ontdaan hadden van hun pakketjes die ze moesten afleveren.
Na het pinnen en boodschappen doen pakte we de lokale bus terug..vanaf het busstation.
Smorgens stonden we vroeg op en gaven we maznah een hand en bedankte haar voor de gastvrijheid..de dikke vrouw deed ons denken aan een grote baby..omdat ze sprak in een soort brabbeltaal en vaaks als een baby op een bankje zat te neuriën. Een bus bracht ons terug in kuala lumpur voor 1 dag..omdat de bussen die rechtstreeks naar melaka gingen volzaten. Met de sushi in ons achterhoofd vonden we dit geen enkel probleem!
Ook voelde het fijn om terug te komen op een plek die je al kende. We waren dus al snel bij het sushirestaurant om onze magen te vullen. Ook kochten we een lonely planet van indonesie ondanks dat we deze voor maleisie niet hebben gehad. Smorgens ging de trip verder naar melaka. Een iets kleiner stadje ten zuiden van kuala lumpur wat bekend staat om de chinezen en het werelderfgoed. We hadden op voorhand een guesthouse geboekt vanwege de drukte rond chinees nieuwjaar.

Ringos foyer it was! Om 3 uur kwamen we aan..maar howard..de eigenaar..was op familiebezoek. Wel was er een oude vrouw die ons binnen liet. Na vele uren en leuke gesprekken later kwam howard en kregen we een kamer. Het guesthouse had een erg chille gezamelijke ruimte en wat chill ruimtes waar je kon lezen..en als laatste een dik dakterras met uitzicht over melaka.We konden daarna meteen helpen met het prepareren van het chinees nieuwjaar bbq feestmaal op het rooftop terras. Samen met alle andere gasten maakte we een dikke maaltijd. Een avond met veel bier, cocktails, vuurwerk, wensballonnen, sterke verhalen, hamburgers, lokale talentshows, en vieze durianpufs volgde! De durian..een dure stinkende vrucht die veel wordt verkocht in azie hadden wij nog niet geprobeerd. De andere gasten in het guesthouse wel, en vonden het om te kotsen. We waren wel benieuwd en samen met wat andere nieuwe gasten probeerde we een durianpuff..een soesje.
Het was net binnen te houden..maar mevrouw maessen vond het belangrijk om tijdens het nuttigen haar smaakbeleving te omschrijven..het smaakte volgens haar naar mix van een vieze scheet met fruitkots. We sloten de avond af met bier en een chinees geluksenvelopje wat we kregen van howard.
De dag erna childe we maximaal op het rooftopterras. Savonds aten we met onze nieuwe vrienden indiaas, niet van borden maar van bananenbladeren. En ja ook weer met de handen. wat ik toch wel leuker vind dan met mes en vork!
Owja, het guesthouse was gevestigd aan de rand van china town waardoor het net buiten de drukte viel. De volgende dag verkende we melaka nogmaals..vele leuke straatjes met kleine restaurantjes en barretjes waar we de nodige ringgits hebben achtergelaten. Helaas was het door het chinees nieuwjaar elke dag stampes druk in dit kekke dorp..maar opzich konden we wel lache om die rare chinezen met crocs in de vorm van dinovoeten. Daarnaast dachten we dat we klaar waren met mega malls na kuala lumpur..maar ook die had je in melaka, dus toch nog maat even wat neuzen daar! Mc donalds hadden we beide ook wel gemist..dus daar hebben we ons ook maar eens aan gegeven, een menu van 2 euro is zeker geen straf!
De enerlaatste dag huurde we fietsen en knalde we wat rond, deden inkopen bij een mega supermarkt en bezochten en abu dabai eiland van maleisië wat nog in de startfase van de bouw staat.
In een van de grotere malls had je vanaf de 3e tot de 6 verdieping allemaal vette dingen om te doen, een mini kermis, gamehall, rollerdisco, foodcourt en een biosscoop.
We besloten om de volgende dag in de middag naar de bios te gaan om te ontsnappen aan de hitte. De film kosten nog geen 1,50 pp, haha.
Onze laatste avond stond in het teken van sportiviteit. Samen met howard, alle andere gasten van het guesthouse, howards favoriete fietsclubje en wat andere knakkers maakte we een fietstocht van 25 km rond en door melaka langs de rivier..door nauwe straatjes en over drukke kruisingen. Howard en de fietsclubgangsters hadden allemaal een mini vouw racefiets met meer lichtjes dan de jimmys op de de gemiddelde dorpskermissen. Ook had howard nog eens een speaker op zn bike gemonteerd voor nog meer bekijks. Al met al super gaaf om te doen en een ideale manier om veel van een stad te zien.van het racen kregen we dikke honger en besloten nog wat te gaan eten met howard en wat gasten. Een top afsluiter van onze maand maleisië! Smorgens verlieten we vroeg het chille guesthouse. Op naar een nieuw avontuur in Indonesië.
Ps we zitten al sinds de 5e in indonesie..alleen heb ik nu pas het verhaal kunnen uploaden!